- özündən çıxmaq
- çıldırmak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
çıxmaq — f. 1. Bir yerdən (binadan, otaqdan və s. dən) kənar olmaq, içəridən dışarıya varmaq, getmək, xaric olmaq. Evdən çıxmaq. Kabinetdən çıxmaq. – Çay hazır olanadək mən özümə əlcəklər alım, – deyib Sona otaqdan çıxdı. N. N.. 2. Bir yerə getməyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öz — əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq. Öz fikrində qalmaq. – Birdən <İskəndərin> tərlan qanadlı xəyalı uçub, öz vətəninə – doğma Azərbaycan elinə getdi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hal — 1. is. <ər.> 1. Hər hansı bir səbəbdən, şəraitdən doğan vəziyyət, keyfiyyət. Xəstənin halı yaxşıdır. – Hicrin edibdi könlümü bərbad, ağlaram; Çoxlar tutar bu halıma irad, ağlaram. Natəvan. <Ceyranın> keçmiş halı ilə indiki halını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təb — 1. is. <ər.> Şeir demək, musiqi yazmaq, mahnı oxumaq həvəsi, meyli; ilham. <Rüstəm bəy Sofyaya:> Məndə təb əsla yoxdur, bircə dəfə, yadımdadır, bir qıza şeir yazmışdım, o da xoşuna gəlməmişdi. Ç.. Mənə deməyin ki: – Bu təb, bu ilham;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəli — 1. sif. Ağlı və şüuru yerində olmayan, ruhi xəstə; divanə. Dəli arvad. // İs. mənasında. Dəlilərə məxsus xəstəxana. – Dedim: – Bir nəzər qıl, aşiq, halına; Dedi: – Əcəb dəli, divanədir bu! Qur.. Dəli etmək (eləmək, qılmaq) – 1) ağlını başından… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hoppanmaq — f. 1. Atlanmaq, tullanmaq, sıçramaq, atılmaq. Sanki canavar bir adamın üstünə hoppanmaq və qanını sormaq istəyirdi. M. S. O.. Nökər birdən hoppanıb, İsrafilin belindən yapışdı. . M. Hüs.. // məc. Çox sevinmək, şadlığından özündən çıxmaq, atılıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cülbələmməx’ — (Meğri) özündən çıxmaq. – Ə:, Qurban, nə cülbələnirsən?! … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
havalammax — (Çənbərək, Kürdəmir) acıqlanmaq, özündən çıxmaq. – Nə havalanırsan, o ki uşaxdı (Kürdəmir); – İmirzalı çox havalanıf (Çənbərək) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hayıxmax — I (Qarakilsə) 1. hücum etmək 2. irəli cummaq, şığımaq. – Hayıxır ki, öldürə, qoymullar II (Çənbərək) özündən çıxmaq. – Mürtüz hayıxıf, saymır heş kəsdiyi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti